Lex Reerink

sologitaar

Lex Reerink (1986, Enschede) is opgegroeid in een muzikaal huishouden. Zijn vader, Bert Reerink, is een veelzijdig gitarist en liet hem van kinds af aan naar diverse muziekstijlen luisteren. Na lessen op verschillende instrumenten heeft hij op zijn 18e jaar pas de gitaar ontdekt. In het begin luisterde hij veel naar gitarist Chet Atkins. Dit was het begin van de zoektocht naar Gypsy Jazz vanwege Chet Atkins versie van Dark Eyes, een Gypsy Traditional. Dit nummer maakte veel indruk op Lex.

Twee jaar later was Lex met zijn vader aan het klussen in de schuur en luisterden ze ondertussen naar een cd van Django Reinhardt. Vanaf dat moment heeft die muziek Lex niet meer losgelaten. Gecombineerd met lessen van zijn vader is hij op gehoor het spel van Django Reinhardt gaan analyseren en heeft hij het steeds verder weten te ontrafelen.

Naast de autodidactische studie naar de zigeunermuziek heeft hij ook een studie Design aan de kunstacademie gevolgd. Zijn kunstacademie mentaliteit heeft hem inzichten gegeven in het belang van creativiteit in de muziek. Dit is dan ook duidelijk terug te horen in zijn gewaagde en verrassende manier van spelen. Zijn stijl doet denken aan de laatste en tevens elektrische periode van Django Reinhardt waarin hij zeer vrij van geest was.

Lex komt vaak met nieuwe verfrissende ideeën voor het kwartet en zorgt voor creatieve intro’s en outro’s. Hij ambieert het maken van eigen composities maar ziet ook grote mogelijkheden in de prachtige composities die niet voor niks traditionals zijn.

Tessa Spaaij

sologitaar

Tessa Spaaij (1986, Hengelo) pakte op haar 18e voor het eerst de gitaar op en heeft die sindsdien niet meer los gelaten. Het begon onschuldig met het uitzoeken van popliedjes maar ze raakte al snel in de ban van de Gypsy Jazz. Of het nu de film “Swing” van Tony Gatlif was, de Rosenberg Trio cd van haar broer was of de cd van Django Reinhardt die de obsessie ontketende weet ze niet precies meer, maar alles leek ineens naar deze muziek wijzen.
Een bijzonder moment was toen ze het nummer “Sous le Ciel de Paris” speelde. Lex de akkoorden en Tessa de melodie. Het paste zo perfect in elkaar dat ze het een hele zomer, elke dag hebben gespeeld.

Vanaf dat moment heeft ze jaren lang geoefend, elke dag een paar uur en alles op gehoor. Tot ze het onder knie had, maar belangrijker nog is dat ze een eigen unieke klank heeft ontwikkeld.
Ieder jaar in juni gaat ze naar het graf van Django Reinhardt in Samois-sûr-Seine. Dan is er het Django Reinhardt Festival en komen muzikanten van over de hele wereld bij elkaar om een week lang te jammen. Tessa trekt tijdens deze week altijd veel bekijks wanneer ze haar krachtige en melodieuze speelstijl laat horen.

Zoals bij deze muziekstijl gebruikelijk is, is Tessa autodidact op gebied van muziek. Alles gaat op gehoor en gevoel en er wordt geen noot gelezen. Naast het muzikantschap heeft ze Fotografie gestudeerd aan de kunstacademie in Breda en sindsdien is ze ook gepassioneerd fotograaf.

Hans de Vos

Contrabas

Hans de Vos (1953, Breda) begon op 16 jarige leeftijd met het maken van muziek. De muziekscene was volop in beweging. De blues van Muddy Waters en John Lee Hooker en bands zoals The Who, Cream en Jimi Hendrix Experience waren zijn inspiratiebronnen.

Hij begon in 1976 met een studie klassiek gitaar aan het Rotterdams conservatorium. Na twee jaar begon hier de opleiding hoofdvak lichte muziek(jazz) als enige in Nederland. Hier heeft hij opnieuw auditie gedaan voor basgitaar/contrabas en deze studie succesvol afgerond. Hij kreeg les van de top van de Nederlandse jazzscene: arrangeren en samenspel van Frans Elsen, Cees Slinger, Jan Laurens Hartong, Peter Ypma, bijvak piano van Henk Meutgeert. Zijn hoofdvakdocent was contrabassist Koos Serierse.

Van 1980 tot 2012 trad hij veel op met het gypsy swing ensemble Ghost Note. Ze speelden op vele festivals en clubs in binnen -en buitenland. Daarnaast heeft de blues hem nooit los gelaten en heeft hij getourd met o.a. Champion Jack Dupree, Chick Willis, Johnny “Big Moose” Walker, Calvin Jackson e.v.a.

Hans is een vaste bezoeker van het Django Reinhardt Festival in Samois-sûr-Seine, Frankrijk. s’Avonds op de camping raakte hij met Lex en Tessa aan de praat omdat ze alle drie uit Breda bleken te komen. Die nacht hebben ze nog uren gejamd en dit beviel zo goed dat Hans de Vos sindsdien de vaste bassist van de band is.

Naast lid van het Gypsy Ensemble C’est si Bon maar ook vaste bassist en veel gevraagd invaller bij andere bands is hij gitaar- en (contra)basdocent aan het Cultureel Centrum “Nieuwe Nobelaer” in Etten Leur.

Nathan Hol

Viool

Nathan Hol (1960, Dordrecht) begon op 9 jarige leeftijd met vioolles bij zijn grootvader Dirk Hol, en zette later zijn studie voort bij de beroemde Roemeense vioolvirtuoos Gregor Serban in Den Haag, bij wie hij zich specialiseerde in de Hongaarse en Roemeense zigeunermuziek. Van 1984-2009 trad Nathan op met het zigeuner-swing ensemble Hot Club Ghost Note, en was vele jaren een duo met de Roemeense accordeonist Gheorghe Tutuianu.

Nathan is sinds 1987, ook nu nog na het functioneel leeftijdsontslag bij de KM in 2011, de “primas”, de soloviolist van het “Strijkje van de Marinierskapel”, het muzikale visitekaartje op recepties en diners van de Koninklijke Marine. Met dit ensemble (viool, cello, piano, contrabas) trad hij buiten vele West-Europese landen, op in o.a, Indonesië, de Verenigde Staten, Rusland, Irak, de Verenigde Arabische Emiraten en Japan. Met het ensemble speelde hij zeer regelmatig voor het Koninklijk Huis, o.a. op het 25 jarig ambtsjubileum van H.M. Koningin Beatrix. Voor Willem-Alexander (toen nog kroonprins) trad Nathan met dit kwartet vele malen op in binnen- en buitenland, waaronder in St.Petersburg, New York en Tokio.

Nathan Hol valt geregeld in als gastsolist en dat was ook het geval in juni 2015 toen hij door Tessa Spaaij werd gevraagd in te vallen bij C’est si Bon. Hans en Nathan hadden al jaren niet meer met elkaar gespeeld en waren razend enthousiast om weer samen op het podium te staan. Ook was er meteen een muzikale en persoonlijke klik met Tessa en Lex. Per direct werd er besloten om in de toekomst als quartet verder te gaan. Sinsdien hebben ze als quartet in een korte tijd al behoorlijke naam gemaakt.

Save